عزیزان خرده میگیرند به ما که آقا جان! با این وجنات و سکناتی که داری، به تو هر چه میآید جز همین مطربی به نواهای روحوضی! آخر این هم شد حرف؟ مگر ما چهمان است که به شنیدن اینها قر در کمرمان نپیچد؟ به خدا ما هم از سنخ همین مردمانیم. حالا گیرم چند روزی بندمان کرده باشند به مسند ریاست. این چیزها به کسی وفا نمیکند. مهم اصل حال است و الحمدلله ما نیز در حد وسع، به اهمیتش واقف.
پیش از این دو چشمه خدمت عزیزان آمدیم و آن روی مطربیمان را از محاق بیرون کشیدیم تا خلق بدانند که خلاصه ما نیز از دستاندرکارانیم. در سر داشتیم که اگر موافق تدبیر ما شود تقدیر، دو قطعهی دیگر نیز بر سیاق همانها، پیشکش عزیزان کنیم که تا کنون بخت یاری ننمود. فی الحال که داشتیم یادداشتهای نوشتهی پیشین را که کار به خین و خینریزی کشیده بود، مرور مینمودیم، بر ما متواتر گردید که پیرو توصیه دوستان من باب تغییر موضوع، برخیزیم و در عوض گذراندن عمر به بطالت، راه عیش و طرب پیش گیریم و دوستان را به محفل شنگولانهی دیگری مهمان کنیم، باشد که رستگار شویم 🙂
لازم است پیشکی گفته باشیم حضور منورتان که به نظر حقیر، این دو تصنیف منو با چشات میخوری و گلپری جون، هر دو با صدای مرتضی احمدی، در مقام قیاس، هیچیک به پای آن دو تای اولی نمیرسند، ولی خوب دیگر، نیک میدانید اگر قر توی کمر بماند و به منصهی ظهور نرسد، بالاخره یک جایی که نباید، کار دست آدم میدهد؛ از سویی، شرمساری از بالابلندان گویا خود سعادتی است که این بار، نصیب دست کوته ما شده است ؛)
به امید شادی و شادکامی همهی رفقا…
مخلصیم…
به به چه زیبا بود این آهنگها.
آدم رو یاد پینک فلوید مینداخت!
سلام
این آهنگا که گذاشتین روز و شب کل خانواده ما رو تا ۱ هفته روشن کرد.
دست شما درد نکنه. ضمناً آهنگ ماشین مشتی ممدلی که بدیعزاده خونده رو جایی سراغ ندارین؟
اگه mp3 شو سراغ دارین یه کامنت واسه دوست ریاضیدانتون (همون که لواشک میخوره سر کار!!) تو ۳۶۰ بذارین تا بهم خبر بده.
لیشام: چشم! اگه پیدا کردم چشم 🙂
–
لیشام: شهر هرت نیست که عمو! یه $ جا انداخته بودیم که درستش کردیم ؛)
حالا هر چی دوست داری زودتر از پست، کامنت در کن از خودت D:
سلام
نمیدونستم زودتر از خود پست میشه در موردش اظهار نظر کرد
man hamishe yadam mimoone ke shabe ghadr bood to dabirestan. kooly behet gir dadim ke ye joke begy va to hamash migofty emshab na!
akharesh albatte ye joke hanal gofty ke inja nemishe naghl kard!
لیشام: ای بابااااا… شما هم که از ما فقط جک گفتنهامون رو یادتونه ؛)
والله چـه عـرض کـنـم! (به سـبکِ “دکـتر و الله چـه عـرض کـنم” فـیلمهـای صــمد) این قـدما انگار از سرِ کار گـذاشـتن ما خـوشـشون میاومـده که از این جـور افاضات میکـردن
امـا با قِـر کـمر در هـشتی مـوافـقم :))
به به! چه خوبه آدم حس کنه احوال رو میشه به این راحتی از مرغ سحری به قر کمری تغییر داد! کلی مفرح بود این پستت لیشام جان! متحول شدیم!
لیشام: در نظر داشته باشید که وقتی این طور تحولات بخواهد به گونهای شایسته، به منصهی ظهور برسد بسته به فیزیک آدم نیاز به فضای زیادی هم دارد. این هم از آن تذکرهای آییننامهای بود که گفتیم همین الان گوشزد کنیم 🙂
وقتی میشه به این موضوعات مفرح پرداخت؛ چرا ازین دست مسائلو پیش میکشین و جوانان این آب و خاک را به جون هم میاندازین؟!!!! :))
راستی این شاطر علی ممد ما چی شد؟
لیشام: خوشحالیم که مقبول طبع هنرشناس شما واقع شده 🙂
تو نوبتین ؛) ایشالا دستم رسید میرسونم حضورتون 🙂
جل الخالق
لیشام: شما که ما رو بیشتر از این میشناسین سحر جان! فکر نمیکردم دیگه این قدی جا خورده باشین ؛)
ببین کیانوش جان، من نمیدونم کدوم آدم بیتجربهای این عرق رو به اون ورق چسبونده. این قدر در جریان باش که بعد از عرق دیگه همه هفتا هشتن و همه هشتا دارن تو هشتی قر میریزن این حرفا کدومه.
اما در باب لیشام جان! آقا ما مخلصیم! خیلی حال وداد! خیلی ارادتمندیم! (همون جیگرتو!) 🙂
لیشام: خداوند را هزاران بار سپاس میگوییم که برای چند لحظهام که شده اخویمان را شادمان میبینیم 🙂 ایشالا عروسیم با هم وسط هشتی ؛)
این رو پست رو در جهت بستن پست قبلی میپذیریم… اما یه صحبت با جناب محمد!!!!!!……
نه بابا شوخی کردم. ما که نشنیدیم چون الان به وسایل صوتی دسترسی نداریم. اما قرشو توی دلمون اومدیم… میدونی که ما قر خوب بلدیم!!
لیشام: جناب محمد عزیز، تأیید میکنیم! ما دیدهایم هنرنمایی ایشان را. قرشان حرف ندارد، مرغوب مرغوب است 🙂
:)) خوبه که اسپیکر ندارم سر کار!
مـن یکی رو که با این آهنگهای زیبا سـر شـبی شــنگـولانـدی ؛) حـیف که اهـل عـرق و ورق نـیسـتم :))