گاهی اوقات آدم از کار کردن هم چندشش میاد، جوری که دوست داره همه کارهاشو یوهو اوغ بزنه تو صورت همکاراش!! این اتفاق وقتی می‌افته که احساس کنی همه یه جورایی دارن تو پاچت می‌کنن و فکر می‌کنن که تو نمی‌فهمی و تو هم چون آدم خوبی هستی D: به روی خودت نمیاری که انگار نه انگار خبریه. یک روز، دو روز، سه روز، یه هفته، یه ماه و . . . و نهایتاً زمانی می‌رسه که یوهو می‌پکی! بوووووم! و اون وقته که معلوم نیست چی بشه! البته هر کی یه جوره. مثلاً یکی ممکنه گریه کنه! خوب این هم روشیه! یکی دیگه ممکنه داد و بی‌داد کنه! گاهی اوقات جواب می‌ده و یکی دیگه ممکنه که دودر کنه، مثل من! این روش اصولاً بازخورد خوبی نداره و جواب هم نمی‌ده. ولی وقتی که اون قدر کار بیخ پیدا می‌کنه که مهم نیست برات که جواب بده یا نده، پیش خودت می‌گی ماتحت هر چی کاره و اون وقته که این روش آی حال می‌ده، آی حال می‌ده!! بدیش اینه که خودت رو هم این وسط دودر می‌کنی …